Hoe hoog ligt de lat?

Gisteren weer eens letterlijk ‘aan den lijve’ ondervonden wat verwachting (van mijzelf) en bijbehorende stress met me doet. Ik mocht een (voor mij belangrijke) presentatie geven over het ‘Lezen van kindertekeningen’. Buikpijn kreeg ik ervan, en of het nou echt nodig was…? Absoluut niet 😉 .

Hoe hoog leg jij de lat voor jezelf en voor je kinderen? En wat doet dat met je en met jouw kind?

We zeggen weleens dat een kind veel kan hebben, dat ze flexibel zijn en wel meebewegen. En kinderen krijgen vaak behoorlijk veel te verduren, onder andere door ons als ouders. Soms zijn onze verwachtingen van onze kinderen behoorlijk hoog. Of de kinderen dénken dat de verwachtingen hoog zijn.

Maar heb je er wel eens dieper over nagedacht. Vaak hebben kinderen geen keuze en móeten ze wel meebewegen met wat er allemaal gebeurt en verwacht wordt. En dat kan voor stress zorgen dat zich op allerlei manieren kan uiten; denk aan buikpijn, huilen, driftbuien en terugtrekken.

Het kan een kind heel erg helpen als ze leren begrijpen waarom ze doen wat ze doen en waarom ze voelen wat ze voelen. Het gevoel en gedrag mag er zijn, maar moet niet de overhand krijgen. Als coach probeer ik kinderen en jongeren te helpen overzicht te krijgen over de situatie en te denken in mogelijkheden. Wat gun jij je kind?